And the Neverendingstory comes to an end..
Blijf op de hoogte en volg Nori
05 Juni 2014 | Australië, Springbrook
Hallo allemaal! Het is bijna weer een maand geleden sinds mijn laatste verslag, de tijd vliegt.
Ik zal beginnen waar ik gebleven was met mijn verhaal;
Het branden stond op het programma.
Voor dat dat kon gebeuren moest de paddock klaar zijn, en er moesten een paar rails vervangen worden in de yards.
Hier zijn we uitendelijk 2 weken langer dan gepland mee bezig geweest.
In die 2 weken was ik vooral bezig om de koeien hun water te geven in "the big flat" paddock.
Dat deden we met een pomp, en de buizen van het sproeisystheem die daar al lagen.
In die paddock verbouwde Richard ooit hooi, dat doet hij nu al 4 jaar niet meer.
Na deze paddock zijn de koeien eindelijk in de juiste paddock "the windmill paddock" gekomen.
Hier was genoeg gras voor een week.
Deze week hebben we de koeien 3x door de yards gedreven. 1x om de teken te verwijderen met een gif.
1x om het nog een keer te doen, en ze te besproeien met een antivliegen spray.
De laatste keer was het om ze te branden.
Dit deden we op vrijdag de 23e, Jamie een vriend van Richard kwam ons helpen.
Jamie was erg goed met cattle, we deden het draften (kalfjes scheiden van hun moeders) in 1.5 uur. Dat is redelijk rap.
Daarna begonnen we met branden.
Mijn job was het eartaggen, geven van injecties en soms het been van een stiertje vasthouden terwijl Richard aan het castreren was.
Ik vond het verassend leuk werk! Natuurlijk is er een gevaar dat je getrapt/gebeten/vertrapt kan worden in de buurt van die koeien.. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. haha
We hebben op die vrijdag 69 kalfjes gebrand! dus dat is een mooie prestatie, vooral dat we om 9uur begonnen en om 3uur pm klaar waren.
Zaterdag kwamen Rob en Marion om ons te helpen met de rest.
Nu hadden we nog maar 53 kalfjes te gaan.
Belinda, Tom en Cooper waren er nu ook om te helpen.
We waren rond de middag klaar.
Hierna moesten alle koeien weer naar een verse paddock met goed gras gedreven worden.
Dit wilde Richard doen op een manier die voor de koeien onbekend was, (er was een makkelijkere manier). Dus helaas ging alles fout, en overall waren koeien in de verkeerde paddock.
Richard die al heel erg moe was van het stressvolle weekend, moest nu dus ook nog alle koeien bij elkaar en naar de goede paddock drijven.
Dit lukte hem natuurlijk goed.
Het was wel een beetje een domper op een voldaan gevoel na een weekend hard werken.
Waar de koeien nu waren hoefden we ons geen zorgen te maken over water, omdat de creek door deze paddock loopt. Er was ook meer dan genoeg eten.
Wat nu het belangrijkste was; het electrische fence in de gaten houden.
Zorgen dat de stroom die er door heen gaat op een bepaald punt blijft.
Het kan overall aarden, waardoor het percentage zakt.
Ik ben dagen bezig geweest met het checken van de volgende paddock, die het zelfde electrische fence heeft.
Sinds de laatste keer dat ik geschreven heb is er iets veranderd.
Richard werd minder vrolijk, werkdruk werd (zomogelijk) nog hoger, en ik kon voor mijn gevoel ook steeds minder goed doen.
Ik dacht dat er eindelijk een puntje licht aan de horizon was verschenen na deze moeilijke periode. Na de dood neervallende koeien, geen gras, geen water vond ik de verandering van dikker wordende koeien, veel gras en water positief.
Nu was er alleen nog meer stress..
1. De koeien moeten snel dik worden.
2. Veel sales geven veel te weinig voor de koeien door het vele aanbod.
3. De rekeningen stapelen zich op.
4. Het gaat allemaal niet snel genoeg..
Door al die stress was ik ook wat minder vrolijk.
Uiteindelijk heb ik na weer een argument met Richard en Judy, besloten dat ik verder moet.
Ik heb Mijn 2e jaar binnen, en een leuke tijd gehad.
Heel jammer dat het in zo'n stressvolle periode moest eindigen.
Ik heb het wel uitgepraat met Richard, en we zijn nog wel even goede vrienden.
Richard heeft een nieuw meisje die voor een maandje komt helpen.
Gelukkig heeft hij wel de hulp die hij vooral nu zo hard nodig heeft.
Ik weet dat ik gezegt heb dat ik de maand Juni ook nog zou blijven, maar het was op. Ik was op.
Nu ben ik weer in Brisbane bij Robert en Yvonne, echt heeel fijn dat ik hier weer welkom ben!
Ik pas komend weekend op hun honden, als hun naar een familie weekend gaan.
Komende week heb ik rustig de tijd om te bedenken wat ik ga en wil doen.
Er zijn zoveel opties en mogelijkheden..
Ik kan werk gaan zoeken.. Of eerst een beetje vakantie vieren en wat van het land zien..
Ik ben er nog niet helemaal over uit.
Wat het word horen jullie wel in mijn volgende verslag!
Heel veel liefs en groetjes!
Het gaat goed met me ;)
Xxx Nori
Ik zal beginnen waar ik gebleven was met mijn verhaal;
Het branden stond op het programma.
Voor dat dat kon gebeuren moest de paddock klaar zijn, en er moesten een paar rails vervangen worden in de yards.
Hier zijn we uitendelijk 2 weken langer dan gepland mee bezig geweest.
In die 2 weken was ik vooral bezig om de koeien hun water te geven in "the big flat" paddock.
Dat deden we met een pomp, en de buizen van het sproeisystheem die daar al lagen.
In die paddock verbouwde Richard ooit hooi, dat doet hij nu al 4 jaar niet meer.
Na deze paddock zijn de koeien eindelijk in de juiste paddock "the windmill paddock" gekomen.
Hier was genoeg gras voor een week.
Deze week hebben we de koeien 3x door de yards gedreven. 1x om de teken te verwijderen met een gif.
1x om het nog een keer te doen, en ze te besproeien met een antivliegen spray.
De laatste keer was het om ze te branden.
Dit deden we op vrijdag de 23e, Jamie een vriend van Richard kwam ons helpen.
Jamie was erg goed met cattle, we deden het draften (kalfjes scheiden van hun moeders) in 1.5 uur. Dat is redelijk rap.
Daarna begonnen we met branden.
Mijn job was het eartaggen, geven van injecties en soms het been van een stiertje vasthouden terwijl Richard aan het castreren was.
Ik vond het verassend leuk werk! Natuurlijk is er een gevaar dat je getrapt/gebeten/vertrapt kan worden in de buurt van die koeien.. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. haha
We hebben op die vrijdag 69 kalfjes gebrand! dus dat is een mooie prestatie, vooral dat we om 9uur begonnen en om 3uur pm klaar waren.
Zaterdag kwamen Rob en Marion om ons te helpen met de rest.
Nu hadden we nog maar 53 kalfjes te gaan.
Belinda, Tom en Cooper waren er nu ook om te helpen.
We waren rond de middag klaar.
Hierna moesten alle koeien weer naar een verse paddock met goed gras gedreven worden.
Dit wilde Richard doen op een manier die voor de koeien onbekend was, (er was een makkelijkere manier). Dus helaas ging alles fout, en overall waren koeien in de verkeerde paddock.
Richard die al heel erg moe was van het stressvolle weekend, moest nu dus ook nog alle koeien bij elkaar en naar de goede paddock drijven.
Dit lukte hem natuurlijk goed.
Het was wel een beetje een domper op een voldaan gevoel na een weekend hard werken.
Waar de koeien nu waren hoefden we ons geen zorgen te maken over water, omdat de creek door deze paddock loopt. Er was ook meer dan genoeg eten.
Wat nu het belangrijkste was; het electrische fence in de gaten houden.
Zorgen dat de stroom die er door heen gaat op een bepaald punt blijft.
Het kan overall aarden, waardoor het percentage zakt.
Ik ben dagen bezig geweest met het checken van de volgende paddock, die het zelfde electrische fence heeft.
Sinds de laatste keer dat ik geschreven heb is er iets veranderd.
Richard werd minder vrolijk, werkdruk werd (zomogelijk) nog hoger, en ik kon voor mijn gevoel ook steeds minder goed doen.
Ik dacht dat er eindelijk een puntje licht aan de horizon was verschenen na deze moeilijke periode. Na de dood neervallende koeien, geen gras, geen water vond ik de verandering van dikker wordende koeien, veel gras en water positief.
Nu was er alleen nog meer stress..
1. De koeien moeten snel dik worden.
2. Veel sales geven veel te weinig voor de koeien door het vele aanbod.
3. De rekeningen stapelen zich op.
4. Het gaat allemaal niet snel genoeg..
Door al die stress was ik ook wat minder vrolijk.
Uiteindelijk heb ik na weer een argument met Richard en Judy, besloten dat ik verder moet.
Ik heb Mijn 2e jaar binnen, en een leuke tijd gehad.
Heel jammer dat het in zo'n stressvolle periode moest eindigen.
Ik heb het wel uitgepraat met Richard, en we zijn nog wel even goede vrienden.
Richard heeft een nieuw meisje die voor een maandje komt helpen.
Gelukkig heeft hij wel de hulp die hij vooral nu zo hard nodig heeft.
Ik weet dat ik gezegt heb dat ik de maand Juni ook nog zou blijven, maar het was op. Ik was op.
Nu ben ik weer in Brisbane bij Robert en Yvonne, echt heeel fijn dat ik hier weer welkom ben!
Ik pas komend weekend op hun honden, als hun naar een familie weekend gaan.
Komende week heb ik rustig de tijd om te bedenken wat ik ga en wil doen.
Er zijn zoveel opties en mogelijkheden..
Ik kan werk gaan zoeken.. Of eerst een beetje vakantie vieren en wat van het land zien..
Ik ben er nog niet helemaal over uit.
Wat het word horen jullie wel in mijn volgende verslag!
Heel veel liefs en groetjes!
Het gaat goed met me ;)
Xxx Nori
-
05 Juni 2014 - 06:49
Marina Vd Brink:
hoi Nori,
wat een mooi verslag weer, je schrijft heel beeldend :)
Toch wel een beetje jammer dat het op die manier zo afliep daar maar fijn dat je er met een goed gevoel op terugkijkt. Ben benieuwd wat je next step is!
groetjes
Marina -
05 Juni 2014 - 06:52
Lisa:
Op naar weer een nieuw avontuur! Neem eerst maar even lekker de tijd om bij te komen, je hebt alle tijd. -
05 Juni 2014 - 13:13
Wendy:
Hey Nori!
Wat maak je toch weer veel mee joh! Het is wel jammer dat je eerder bij de boerderij weg bent gegaan, maar als ik jou zo hoor is het de juiste keuze geweest.
Super knap van je dat je op goede manier je grenzen goed kan aangeven joh! Vind het echt goed dat je zo goed naar je gevoel luistert en er iets mee doet :)
Ik zou maar even lekker gaan genieten van het land, voor je gelijk weer verder gaat werken. Maar volg je hart en doe wat je moet doen ;)
Ben weer benieuwd naar je volgende verslag!
Groetjes wendy -
05 Juni 2014 - 14:22
Ineke Oost:
Ha Nori; alles komt op zn tijd, en nu eerst maar es even bijkomen... Op je gevoel een volgende stap doen is prima!! liefs en een heel dikke knuf van hier. -
05 Juni 2014 - 20:15
Jannie Poortman:
Hoi Nori,
Gelukkig dat het goed met je gaat. Ik ben heel benieuwd wat je nu voor leuks gaat doen.
Hou me op de hoogte. Liefs.
Jannie -
06 Juni 2014 - 00:33
Iris:
Hi Nori, jeee wat een verhaal en wat is er veel gebeurd zeg! Ik ben echt mega trots op je dat je voor jezelf hebtgekozen. Het was best zwaar en hard werk, ik vind dat je het superrr gedaan hebt! Geniet van de rest van je tijd!!!!
Big hugggg Iris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
